Kunst kan niet bloeien zonder doelbewuste ondersteuning. Die steun, ofwel patronage, kan komen van publieke of private zijde. Of het nu gaat om vermogende particulieren, bedrijven, verzamelaars, overheden of liefdadige fondsen, zonder hun patronage zouden musea, theaters, concertzalen en kunsthallen een karige aanblik vertonen. Het overheidsbeleid heeft lange tijd een vrijwel alomvattende invloed gehad op de culturele sector. In de jaren negentig lijken zowel nieuwe als traditionele vormen van patronage een sterkere betekenis te krijgen. Culturele instellingen en kunstenaarinitiatieven hebben steeds meer rekeningen te houden met de economische wetten van vraag en aanbod. Daarmee is de vraag actueel geworden in hoeverre de kunstensector de verschillende vormen van patronage kan aanspreken. In deze cultuursociologische studie laat Erik Hitters zien hoe in de loop van de tijd verschillende patronen van patronage te zien zijn. 

Onderwerpen: geven aan culturele instellingen historische context overheidsondersteuning

Auteur: dr. Erik Hitters