In deze scriptie heb ik onderzoek gedaan naar de manier waarop makers die content creëren voor YouTube hun inkomen aanvullen, of hun volledige inkomen halen uit crowdfunding, via het crowdfundings platform Patreon. Dit platform is opgericht om makers, van muzikanten tot documentaire kanalen, de mogelijkheid te geven om een maandelijks inkomen te verwerven door hun publiek om steun te vragen. Als theoretische basis gebruik ik het onderzoek van Hans Abbing naar de relatie tussen kunst en economie, het onderzoek van Helleke van den Braber naar de categorieën van tegenprestaties die kunstenaars aan hun mecenas aanbieden, en het onderzoek van Vincent Rouzé naar culturele crowdfunding in Europa. In het eerste deel van mijn onderzoek richt ik mij op de overkoepelende trends waarmee alle makers te maken hebben. Hiervoor vergelijk ik honderd verschillende kanalen met elkaar. Hieruit blijkt dat kanalen met veel abonnees of kanalen die gebruik maken van bedrijfssponsoren, een kleiner percentage van hun abonnees weet te overtuigen om patron te worden. Dat laat zien dat er een negatieve correlatie is tussen financieel succes buiten de crowdfundings campagne en het succes van die campagne zelf. Voor het tweede deel richt ik mij op de manier waarop vijf verschillende makers omgaan met de trends waar zij mee te maken hebben. Hierbij focus ik mij voornamelijk op de manier van hun vraag, en de incentives die ze aanbieden. Dit geeft een goed voorbeeld van de mogelijkheden die er binnen deze vorm van crowdfunding bestaan, mogelijkheden die wellicht ook in de Nederlandse cultuursector toepasbaar kunnen zijn. 

Onderwerpen: platforms 2020-heden popmuziek crowdfunding cultuursponsoring door bedrijven

Auteur: Ruben Broers MA